Porto - Demo Blog 5

While all societies have lived together with nature throughout history, observing the behaviors, lifestyles and characters of animals that are part of the geography they live in, they have attributed symbolic meanings to these beings, associated them with their own beliefs and lives, and attributed holiness to some of them. One of these beings, which is used as a symbol by both Turks and some other nations in the world, is the eagle. The eagle is a creature that has been accepted as a noble creature from the earliest histories to this day in societies living in different geographies and having different civilizations, and has been attributed holiness to it. As an ogan in Turkish culture; The eagle, which has a respected place as the ruler of the skies, the guide, the hunter-protector, and a powerful being, has been used as a symbol of victory, power and dominance in Turkish literature. Bahaettin Karakoç, one of our poets who has a distinguished place in Turkish poetry after 1960, is referred to as the "White Eagle of Turkish Poetry". It is seen that this adjective is used in many of the articles and works that mention him. This article is a study to determine the meanings attributed to this being by Karakoç, who also includes the eagle in his poems. Bahaettin Karakoç; The answer to the question of whether the eagle is used as a mythological image, as a symbol of national-religious concepts, heroism or independence, or to express individual feelings also constitutes the purpose of our article.

Eagle, Bahaettin Karakoç, symbol, poetry.

Bütün toplumlar tarih boyunca doğayla iç içe yaşarken yaşadıkları coğrafyanın bir parçası olan hayvanların davranışlarını, yaşam tarzlarını ve karakterlerini gözlemleyerek bu varlıklara sembolik anlamlar yüklemiş, onları kendi inanç ve yaşayışlarıyla ilişkilendirmiş, bazılarına da kutsiyet atfetmiştir. Gerek Türkler, gerekse dünyadaki diğer bazı milletler tarafından sembol olarak kullanılan bu varlıklardan biri de kartaldır. Kartal, farklı coğrafyalarda yaşayan ve farklı medeniyetlere sahip toplumlarda en eski tarihlerden bu güne soylu bir varlık olarak kabul edilmiş, ona kutsiyet izafe edilmiş bir varlıktır. Türk kültüründe de ogan olarak; göklerin hâkimi, yol gösterici, avcı-koruyucu, güçlü bir varlık olarak saygın bir yere sahip olan kartal, Türk edebiyatında daha çok zaferin, gücün, hâkimiyetin sembolü olarak kullanılmıştır. 1960 sonrası Türk şiirinde seçkin bir yeri olan şairlerimizden Bahaettin Karakoç, “Türk Şiirinin Beyaz Kartalı” sıfatıyla anılmaktadır. Ondan söz eden yazı ve eserlerin birçoğunda bu sıfatın kullanıldığı görülür. Bu yazı, şiirlerinde kartala da yer veren Karakoç’un bu varlığa yüklediği anlamların tespit edilmesine yönelik bir çalışmadır. Bahaettin Karakoç’un; kartalı mitolojik bir imge olarak mı, millî-dinî kavramların, kahramanlığın veya bağımsızlığın simgesi olarak mı yoksa bireysel duygularını ifade etmek için mi kullandığı sorusunun cevabı aynı zamanda yazımızın da amacını oluşturmaktadır.

Kartal, Bahaettin Karakoç, sembol, şiir.